0

ဒီအေၾကာင္းေလးကို အခုလိုေရးျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းကား ကၽြန္ေတာ္တို႔သင္ခန္းစာမွာ ကြန္ပ်ဴတာလာတက္ၾကတဲ့
လူငယ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး အားမရတာလည္းပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းလည္းျဖစ္မိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိဘက
သင္တန္းတက္ခိုင္းလို႔လာတက္တာ။ သူကိုယ္တုိင္ကေတာ့ ႀကိဳးစားလုိစိတ္ မ႐ွိဘူး။ ဒီအတြက္ အားမရဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့
ပညာကို လုိခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကကိုယ့္ကိုယ္ကို မစီမံတတ္ဘူး။ ကိ္ု္ယ္ႏွင့္ကိုက္ညီတယ္ မကိုက္ညီဘူးမသိရွာဘူး။
ဒီအတြက္သနားတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အခ်ိန္လြန္ေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔အ႐ြယ္အရ စီးပြားေရး႐ွာရေတာ့မယ့္သူက
အခုမွသင္တန္းတက္ဖုိ႔လုပ္တုန္း။ အရင္တုန္းက သင္တန္းမတက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ဆိုပါေတာ့ ငယ္တုန္းက
Programming လုပ္မယ္ဆုိၿပီး သင္တန္းျပန္လာတတ္တာ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ ပိုက္ဆံထက္ သူအသက္ႀကီးလာတာ
ပိုႏွေျမာဖု႔ိေကာင္းတယ္။ ဒီအတြက္ ကုိယ္ကစိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတယ္။ ဒီေတာ့ကား အခုေရးထားတာကို မိဘေတြေရာ
ကြန္ပ်ဴတာေလာကထဲ ေျခစံုပစ္၀င္မည့္သူမ်ား ေသခ်ာဖတ္ပါ။ ဒါဆို ကိုယ္ဘယ္လိုင္းကို လိုက္နာရမယ္။
ဘယ္လိုင္းႏွင့္သင့္ေတာ္တယ္ဆိုတာကို သိသြားပါလိမ့္မယ္။

(၁) Computer Operator
ကြန္ပ်ဴတာကို အသံုးခ်႐ံုသက္သက္ျဖစ္တယ္။ နယ္ပယ္က်ယ္၀န္းသည္။ လူတန္းစားအလႊာအသီးသီး ပါ၀င္ႏိုင္သည္။


ပံု-၁




(၂) Computer Aided Design (CAD)

ကြန္ပ်ဴတာကို အသံုးျပဳၿပီး Engineering Drawing ေရးဆြဲရတဲ့လိုင္းျဖစ္တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ Auto CAD ျဖစ္ပါတယ္။
Auto CAD ဆိုတာ ဘံုအားျဖင့္ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ Engineering မွာ Frame ပိုင္းဆိုင္ရာ Slab ပိုင္းဆိုင္ရာ
စသည့္ နယ္ပယ္တစ္ခုအတြက္ အေသးစိတ္ထားေသာ Software မ်ားလည္း ႐ွိပါေသးတယ္။ Auto CAD တတ္ထားျခင္း
အားျဖင့္ ပံုၾကမ္းဆြဲျခင္း Draftman အျဖစ္ႏွင့္လည္း အလုပ္ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒီထက္ အဆင့္ျမင့္လာလွ်င္ Estimate ျဖစ္ရင္ပို
ေကာင္းပါမည္။ သင္ဟာ အႀကီးတန္းအင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ေစ၊ အငယ္တန္းအင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ေစ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ဒီပလိုမာရထား
သည္ျဖစ္ေစေပါ့ဗ်ာ။ ပိုေကာင္းပါတယ္။ အဲ့သလိုမွမဟုတ္ဘဲ သင့္ရဲ႕ဘြဲ႔ကတစ္ျခားဆိုရင္ တတ္ေသာ္ျငားလည္း သင့္ရဲ႕ အလုပ္
ရပိုင္ခြင့္ဟာ အလုပ္႐ွင္ေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ အကယ္၍ အလုပ္ရသြားသည္ပဲ ထားဦး သင္ဟာ အလုပ္မွာ ၿပိဳင္ဘက္အင္ဂ်င္
နီယာမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ဖုိ႔မလြယ္ပါ။ သို႔တည္းမဟုတ္ ရာထူးနိမ့္ျဖင့္ အလုပ္မွာ ၾကာရွည္တတ္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္းေလ်ာ့ျခင္းႏွင့္ ၾကံဳ
ေတြ႕ရပါကလည္း သင္အေလ်ာ့ခံရဖုိ႔ မ်ားပါတယ္။ လူတိုင္းမွာ အရည္အခ်င္းကိုယ္စီ႐ွိၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းႏွင့္
သင့္ေလ်ာ္တာကို ေ႐ြးခ်ယ္ပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုင္းမွာ ျမန္မာျပည္မွာအျပင္ ႏိုင္ငံတကာမွာပါ အလုပ္ရႏိုင္ပါတယ္။
ပံု -၂



(၃) Computer Graphic Designer
သူကက်ေတာ့ ဒီဇိုင္နာေပါ့ဗ်ာ။ ကြန္ပ်ဴတာကို အသံုးျပဳၿပီး ဒီဇိုင္းျပဳလုပ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာက ဇာထိုးပန္းထိုးဒီဇိုင္း၊
အ၀တ္ဒီဇိုင္း စသည္တုိ႔ကို မေျပာဘဲ ယေန႔စီးပြားေရးေခတ္ရဲ႕ ေၾကာ္ျငာက႑မွာ အေရးပါလာတဲ့ ေၾကာ္ျငာဒီဇိုင္နာအေၾကာင္း
ကုိပဲ ေျပာမွာျဖစ္ပါတယ္။ Graphic Designer သင္တန္းဟာ ယေန႔ ၁၀ တန္းစာေမးပြဲ ေျဖဆိုသူမ်ားၾကားမွာ အထူးေရပန္း
စားပါတယ္။ Graphic Designer ႏွင့္အလုပ္ရဖုိ႔က Chance ပိုလည္း မ်ားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ခဲရာခဲဆစ္ႏွင့္လည္း သင္ၾကား
ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ သင္တန္းတက္ၿပီး ဓာတ္ပံုဆိုင္ႏွင့္ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ထုတ္ကုန္မ်ားေသာ လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားမွာ ဒီဇိုင္
နာအျဖစ္ အလုပ္ရႏိုင္ပါတယ္။ ေလ့လာရမယ့္ သင္ခန္းစာေတြထဲက အထူးျပဳေလ့လာရမွာကေတာ့ Adobe Photoshop ပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။ ၎ဘာသာရပ္ႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္မႈပိုင္းဆိုင္ရာ စာေမးပြဲကိုလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေျဖဆိုႏိုင္ၿပီ။ ေအာင္ျမင္ပါက ႏိုင္ငံ
တကာအသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ေတြကို ရ႐ွိႏုိင္ပါတယ္။ မိဘေတြဟာ ကုိယ့္သားသမီးေတြကို Graphic Designer ျဖင့္
အသက္ေမြးေစခ်င္ရင္ တစ္ခုသတိထားရမွာက ကိုယ့္သားသမီးဟာ သင္တန္းက သင္ေပးတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို ေၾကညက္႐ံု
ႏွင့္ မရပါဘူး။ သူ႔မွာ Talent ႐ွိရပါမယ္။ အျမင္ေပါ့ဗ်ာ။ မဟုတ္ရင္ သူ႔ရဲ႕ဒီဇိုင္းေတြဟာ စြဲမက္မႈရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကိုမိဘေရာ
လူငယ္ပါ သိဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဒီဇိုင္နာသင္တန္းဆင္းၿပီးၿပီ ဒီဇိုင္းဆြဲတတ္တယ္။ လစာ ဒီေလာက္လိုခ်င္တယ္
ဆိုတဲ့ ကိစၥဟာ အင္မတန္ဂြက်တဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကို အမုန္းမပြားပါနဲ႔ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က လူငယ္ေတြ
ကို ဂဃနဏ သိေစခ်င္လို႔ပါ။
ဒီဇိုင္နာတစ္ေယာက္ရဲ႕ Background Field ဟာ Art ျဖစ္ပါတယ္။ နဂိုကတည္းကိုက ပန္းခ်ီဆရာ ဒါမွမဟုတ္ ယဥ္ေက်းမႈ
တကၠသိုလ္ဘြဲ႕ရမ်ားဟာ အင္မတန္သင့္ေလ်ာ္ပါတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ကိုယ္က Art ႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ Diploma တစ္ခု
ေလာက္ ယူလိုက္ရင္ အလုပ္မွာ ပိုမ်က္ႏွာပန္းလွပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုေျပာျပခ်င္ေသးတာက Graphic Designer
ျဖစ္ခ်င္သူဟာ သင္တန္းမွာသင္တဲ့ Photoshop ဘာသာရပ္အျပင္ (၁)    ကာလာပိုင္းဆိုင္ရာ (၂)  အလင္းအေမွာင္ပိုင္းဆိုင္ရာ
(၃)    Layout ပို္င္းဆိုင္ရာ (၄)    Character ပိုင္းဆိုင္ရာ စသည္မ်ားကိုလည္း ေလ့လာရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၎တုိ႔ႏွင့္ ပတ္
သက္ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာ  ျမန္မာလိုေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြ ထြက္ေနပါၿပီ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူေတြဟာ အဲသလို Concept ကို
ေပးထားတဲ့ သီအိုရီဆန္ဆန္ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ေလ့မ႐ွိပါဘူး။ ဒီလိုလုပ္ရင္ ဒီလုိဒီဇိုင္းျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စာအုပ္မ်ိဳးကိုသာ
ဖတ္ေလ့႐ွိၾကပါတယ္။ ဒါဟာ သိပ္ကို မွားယြင္းပါတယ္။ လက္ေတြ႕လည္း စမ္းသပ္ဖို႔လုိသလို ဒီဇိုင္းပိုင္းဆိုင္ရာ
ပညာရပ္မ်ားကိုလည္း ေလ့လာဖု႔ိလိုေၾကာင္း အထူးမွာၾကားဖုိ႔လိုပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္ တစ္ခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြဟာ ငါကေတာ့
ဘယ္သင္တန္းတက္ၿပီးလို႔ ဒီေလာက္မွလစာမရရင္ မလုပ္ဘူးဆုိၿပီး မိဘလုပ္စာကိုထုိင္စားၿပီး အ႐ြယ္တျဖည္းျဖည္းႀကီးလာတဲ့
သူေတြကို ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ကိုယ္မွန္းတဲ့လခရမွ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္က ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္႐ွင္က
သင္ဒီဇိုင္းဆြဲတာထက္ သင္ဆြဲတဲ့ဒီဇိုင္း ဘယ္ေလာက္စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းမလဲလို႔ အဓိကထားတာေၾကာင့္ သင့္ကိုယံုၾကည္တဲ့
တစ္ေန႔ လက္မလြတ္သြားေအာင္ လစာေကာင္းေကာင္း ေပးပါလိမ့္မယ္။ အလုပ္႐ွင္ဟာ သင့္ထက္ပိုလည္တာကို ဂ႐ုျပဳပါ။
ဒါအလုပ္႐ွင္တိုင္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဟုိအလုပ္ကေခၚႏိုး၊ ဒီအလုပ္ကရႏိုင္းႏွင့္ အသက္ေတြႀကီးလာတတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္က
အေတြ႕အၾကံဳမ႐ွိေသးတဲ့ ဒီဇိုင္နာဆို လစာထက္ကိုယ္ရဲ႕တက္လမ္း႐ွိ မ႐ွိကို ဦးစားေပးၾကည့္သင့္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ အလုပ္
က ျပန္သင္သြားပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကိုယ္က လစာေရာ ပညာပါႏွစ္ခုရသြားပါတယ္။
ဥပမာတစ္ခုေျပာပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၂၀၀၀ ခုုႏွစ္တုန္းက လုပ္ငန္းတစ္ခုရဲ႕ ျပကၡဒိန္ ကန္ထရိုက္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ
အဲ့ဒီမတိုင္ခင္တုန္းက အေသးစားဒီဇိုင္းအလုပ္ေတြပဲ လက္ခံဖူးတာပါ။ အခုဟာက ျပကၡၡဒိန္တစ္ခုလံုးရဲ႕ ျဖစ္စဥ္အားလံုးကိုလုပ္ရ
မွာပါ။ လုပ္ငန္းက ပိုက္ဆံထုတ္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကင္မရာမန္း၊ မင္းသမီး၊ မိတ္ကပ္ဆရာ၊ ႐ိုက္ကြင္းအားလံုးစီစဥ္ရပါ
တယ္။ ဒါကို အဂၤလိပ္လိုေျပာရင္
(၁)    Pre Production လို႔ ေခၚပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက
(၂)    Production ပါ။ ဒါက ႐ိုက္တဲ့အဆင့္။ ေနာက္တစ္ခုက
(၃)    Post Production ဒီဇိုင္းဆြဲ၊ Layout ခ်၊ ၿပီးတာနဲ႔ ဖလင္ခြဲ၊ ပံုႏွိပ္စက္အပ္ၿပီး ျပကၡဒိန္ထြက္တဲ့အထိ အစအဆံုး လုပ္ရတာ
ပါ။ ဒီေနရာမွာ ဒီျဖစ္စဥ္ႀကီး တစ္ခုလံုးအတြက္ အျမတ္ေငြထက္ တကယ့္ရလိုက္တာပညာပါ။ လူေတြက ဒါေတြကို ဂ႐ုမျပဳမိ
တတ္ၾကပါဘူး။ ဒီလုပ္ငန္းကသာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အလုပ္မအပ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဒီကြင္းဆက္ (ဘာၿပီးရင္ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတဲ့
ဇာတ္ရည္လည္မႈ) ကို ကၽြန္ေတာ္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကို သူမ်ားပိုက္ဆံႏွင့္ ပညာသင္တယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဆို မင္းသမီးငွားဖုိ႔၊ ကင္မရာမန္းငွားဖုိ႔၊ မိတ္ကပ္ဆရာငွားဖုိ႔ ဘယ္သူက ပိုက္ဆံလာထုတ္ေပးမွာလဲ။
ဒါကိုျမင္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ Professional Graphic Designer ဆိုရင္ လုပ္စားတဲ့အဆင့္မို႔ ကုိယ့္ေစ်းႏွင့္ ကိုယ္ေတာင္းႏိုင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုခ်င္တာက ခုမွသင္တန္းဆင္းၿပီး ငါဒီဇိုင္နာျဖစ္ၿပီကြဆိုတဲ့ လူငယ္မ်ား အသက္(၃၀)ေက်ာ္လို႔ တကယ္တမ္း
လုပ္စားတဲ့ အဆင့္ေရာက္မွ ပညာမစံုျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေငြဆိုတာ အသက္႐ွင္သေရြ႕ ႐ွာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုမွ
အလုပ္လုပ္ရမယ့္ သူမ်ားဟာ လစာထက္ လုပ္ငန္းခြင္ အေတြ႕အၾကံဳကို ဦးစားေပးသင့္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြကမိဘကို
လုပ္ေကၽြးေဇာႏွင့္ လစာဒီေလာက္ရမွ လုပ္ႏိုင္မယ္တုိ႔ ႐ွိၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီလုိပါပဲ။ ဒါကို မိဘက
သိရင္တားရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မိဘေတြက ဒါကိုဂရုမျပဳမိဘဲ ေၾသာ္ငါ့သားေလး မိဘကိုလုပ္ေကၽြးရွာတယ္ဆိုရင္
၎လူငယ္ဟာ ရာထူးႀကီးတက္ဖုိ႔ ပညာ႐ွာဖို႔ အခ်ိန္နည္းသြားတတ္ပါတယ္။ ဒီေလာကရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးလစာႏွင့္ အသက္ႀကီး
လာတတ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက Professional မျဖစ္သေရြ႕ ေငြကိုအသံုးစရိတ္ေၾကေလာက္ေအာင္႐ွာၿပီး မိမိ Professional
ျဖစ္ေရးကိုသာေ႐ွ႕႐ႈမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ Graphic Desinger အလုုပ္ဟာ ျမန္မာျပည္မွာေရာ၊ ႏိုင္ငံတကာမွာပါအလုပ္ရႏိုင္ပါ
တယ္။
ပံု -၃





 ၿပီးပါၿပီ ...

Post a Comment

အေပၚမွာ ေရးထားတာ နဲ႕ ပါတ္သက္လို႕ သင္ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ ေမးခ်င္တာ ေျပာခ်င္တာ တစ္ခုခုမ်ား ရွိခဲ့ရင္ ဒီေနရာမွာ ေျပာထားခဲ့ နိုင္ပါတယ္..။

 
Top